حضرت امیرالمؤمنین (علیه السّلام) فرمود:
روزگاری میآید که یهودیان از مغربزمین فرا میرسند تا دولت خود را در فلسطین روی کار آورند.
حاضران پرسیدند:
ای ابوالحسن! در آن روزگار، مردم عرب چه حال و چه روزی دارند؟
امام فرمود:
در آن ایام نیروی مردم عرب پراکنده و رشتۀ اتحادشان گسسته خواهد بود، به گونهای که از وحدت و انسجام در میانشان نشانی نیست.
پرسیدند: آیا زمان این گرفتاری به درازا خواهد کشید؟
امام فرمود:
نه! آنگاه که عرب از گناه و فساد دست شوید و با عزم و و اهتمام تمام، به هوش آید، فلسطین را فتح خواهد کرد و پیروز و یکپارچه ظاهر خواهد شد. در این حال، مردانی دلیر از «عراق» بر خواهند خاست که پرچمهای پیروزی را در دست دارند و همۀ عربها و مسلمانان، در صف واحد، برای آزادسازی فلسطین متحد میشوند. آنگاه در گسترۀ دریا چه معرکهای برپاخواهد شد! مردم در خون خود شنا خواهند کرد و مجروحان بر روی کشتگان قدم خواهند زد.
[پس از درنگی] امام ادامه داد:
عرب سه بار چنین خواهد کرد تا آن که در بار چهارم، خداوند میبیند که آنان به راستی ثابتقدم و دارای ایمان استوارند؛ سپس پیروزی را به ایشان ارمغان میفرماید.
پس آنگاه امام فرمود:
به خداوند سوگند که مسلمانان، در آن حال، یهود را همانند گوسفند سر خواهند برید، تا جایی که هیچ فرد یهودی در فلسطین باقی نماند.
حاضران پرسیدند:
ای ابوالحسن! در آن روزگار، مردم عرب چه حال و چه روزی دارند؟
امام فرمود:
در آن ایام نیروی مردم عرب پراکنده و رشتۀ اتحادشان گسسته خواهد بود، به گونهای که از وحدت و انسجام در میانشان نشانی نیست.
پرسیدند: آیا زمان این گرفتاری به درازا خواهد کشید؟

ثبت دیدگاه