نشریۀ لوموند ضمن انتقاد از لابی اسرائیل در فرانسه، با اشاره به مفهوم «لابی یهود» در این کشور، از آن به عنوان گروه فشاری که عملکردی غیرشفاف و همراه با سیاهکاری در فرانسه دارد، یاد کرده و آن ها را نامشروع ترین تشکل ها در فرانسه قلمداد می کند.
از اقدامات لابی صهیونیستی در فرانسه اجبار دولت به تصویب قانون منع پوشش اسلامی در این کشور بود که خشم یک و نیم میلیارد مسلمان را برانگیخت. این تصمیم غیرمنطقی موجب شد تا حقوق شهروندی 6 میلیون مسلمان مقیم فرانسه نادیده گرفته شود، زیرا این اقدام در حقیقت نقض آشکار قانون اساسی فرانسه است که بر حقوق مساوی همۀ شهروندان فرانسوی تأکید دارد.17
از دیگر سو، این اقدام با شروع یک سلسله حملات تبلیغاتی علیه جمهوری اسلامی ایران، سوریه و لبنان همراه بود. حکم به تعطیلی شبکۀ المنار وابسته به حزب الله لبنان نیز از جمله اقداماتی بود که با اشاره صهیونیست ها انجام شد. اقدام شورای عالی اطلاع رسانی فرانسه در منع پخش برنامه‌های شبکۀ المنار با اصل گردش آزاد اطلاعات و اخبار که جزئی از مقولۀ جهانی شدن می باشد، مغایرت دارد. این در حالی می باشد که فرانسه صدها سال است خود را مهد آزادی و دموکراسی در جهان می داند.18
در این‌جا به معرفی کوتاهِ بعضی از تشکّل های یهودی فرانسه می پردازیم.
شورای عالی یهودیان
شاید بتوان برپایی سازمانی به نام «شورای عالی یهودیان» در فرانسه را ـ که ناپلئون بناپارت در سال 1808 میلادی دستور آن را صادر نمود19 ـ اولین تشکل سازمان یافتۀ یهودیان اروپا در قرن های اخیر دانست. در آن زمان تمامی یهودیان مجبور بودند به این شورا بپیوندند. این نهاد که از سازماندهی و برنامۀ مشخصی برخوردار بوده و به طور رسمی نمایندگی یهودیان فرانسه را بر عهده گرفت، بعدها به «شورای مرکزی یهودیان فرانسه»20 تغییر نام داد.21
در گذشته، تنها یک سازمان به نام «شورای عالی یهودیان» وجود داشت که به دستور ناپلئون بناپارت وبه عنوان نمایندۀ یهودیان در مقابل دولت تأسیس گردید، اما امروزه شمار سازمان های یهودی درفرانسه بسیار چشمگیر است، به گونه ای که تنها در پاریس یک صد انجمن، اتحادیه و سازمان یهودی وجود دارد. هرچند برخی به موضوعات و مسائل اجتماعی می پردازند، اما اکثر آن ها در حوزه های سیاسی نیز فعالیت داشته و تأثیرگذار هستند. علاوه بر این، احزاب سیاسی رژیم اسرائیل نیز در این کشور دفتر دارند.22
شورای مرکزی یهودیان فرانسه
«شورای مرکزی یهودیان فرانسه» هر یهودی را که در طی سال به آن کمک کرده ـ فرزندان خود را در مدارس یهودی ثبت نام می کند، یا برای انجام مراسم عروسی به روحانیون یهودی پول پرداخت می کند ـ به عنوان پیرو خود محسوب می کند و آن فرد در مسائل مختلف از حق رأی برخوردار می شود. با این حال، اعضا خیلی فعال نیستند، به گونه ای که در میان سی و سه هزار عضو این نهاد تنها شش هزار نفر در انتخابات شورای عالی پاریس شرکت می کنند.23
شورای نمایندگی نهادهای یهودی فرانسه
«شورای نمایندگی نهادهای یهودی فرانسه» که در حال حاضر متشکل از 60 نهاد یهودی در فرانسه می باشد، طی مذاکراتی با نهادهای مختلف یهودی به طور مخفیانه در سال 1944 و در زمان اشغال فرانسه از سوی آلمان ها تأسیس شد.
گفتنی است که در سایت شورای نمایندگی نهادهای یهودی فرانسه بخشی به ایران و تحولات آن اختصاص دارد که وقایع و مسائل مهم مرتبط با ایران در آنجا گردآوری می گردد.24
اتحادیۀ دانشجویان یهودی فرانسه
در سال 1944 گروهی از دانشجویان یهودی حاضر در جنبش مقاومت ضدّنازی ها به رهبری «دلی تکوچیانو»25 «اتحادیۀ دانشجویان یهودی فرانسه»26 (UEJF) را بنیان نهادند که هم اکنون نمایندگی دانشجویان یهودی در فرانسه را بر عهده دارند. نخستین مأموریت این نهاد عبارت از کمک به جوانان یهودی دربند اردوگاه های کار اجباری برای ورود دوباره به اجتماع بود که بعدها این هدف به خصوص با تأکید بر حقوق دانشجویان مورد ملاحظه قرار گرفت.27
پس از جنگ شش روزۀ اعراب و اسرائیل در سال 1967 و تحولات بعدی، این سازمان در آستانۀ نابودی قرار گرفت، چرا که تصمیم برخی از رهبران آن برای مهاجرت به اسرائیل و برخی دیگر برای باقی ماندن در فرانسه و فعالیت در آنجا دودستگی بزرگی را میان آن ها به وجود آورد.28
اتحادیۀ ضدّقتل عام
در سال 1926، شالوم شوارتزبارد29 از آنارشیست های یهودی، یکی از سیاست مداران اوکراینی به نام سیمون پتلیورا30 را با ادعای این که وی مسئول کشتار یهودیان در اوکراین بوده است، در پاریس به قتل رسانید. در سال 1927، برنارد لِکاچ31 (از روزنامه نگاران فرانسوی) «اتحادیۀ ضدّ قتل عام»32 را تأسیس و در حمایت از شوارتزبارد اقدامات وسیعی را سازماندهی کرد. پس از تبرئۀ وی، این اتحادیه به «اتحادیۀ بین‌المللی ضدّ یهودستیزی»33 تکامل پیدا کرد و شالوم شوارتزبارد به یکی از فعالان برجسته در آن تبدیل شد. گفته می شود که این سازمان درسال 1931 بیش از ده هزار عضو داشته و شخصیت های برجسته ای همچون آلبرت انیشتن و ماکسیم گورکی34 عضو آن بوده اند.35
عباس کاردان
پاورقی:
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
17- همان؛صص62 و 63.
18- همان؛صص62 و 63.
19- اندیشۀ تأسیس دولتی برای قوم یهود به زمان ناپلئون بناپارت بازمی گردد. وی در سال 1799 میلادی با صدور نامه ای، از یهودیان آسیا و آفریقا خواست تا تحت رهبری وی درآیند و در مقابل به آن ها وعده داد تا سرزمین مقدّس (فلسطین) را در اختیار آنان قرار دهد و عظمت و شکوه باستانی را به آن‌ها بازگردانَد. در واقع ناپلئون با بیان چنین طرحی قصد داشت تا از یهودیان برای دستیابی به اهداف خود در خاورمیانه استفاده کند. با این حال، وی از بریتانیا شکست خورد و نتوانست به اهداف خود برسد. [همان؛ صص18 و 19]
20- Le Consistoire Central Isralite de France (Consistoire)
21 – همان؛ ص23 و 24.
22- همان؛ص23.
23 – همان؛ص25.
24 – همان؛ص28.
25- DelyTecuciano.
26- Union des EtudiantsJuifs de France (UEJF).
27- همان؛ صص30 و 31.
28 – همان؛ص31.
29- SholomSchwartzbard.
30- SymonPetliura.
31- Bernard Lecache.
32- laLigueContre les Pogroms.
33- LigueInternationaleContrel’Antismitisme (LICA).
34- نویسندۀ روسی و از پایه‌گذاران ادبیات رئالیسم سوسیالیستی.
35 – همان؛ ص35.
ثبت دیدگاه