شمس الدّین رحمانی
قبلاً گفتیم كه خانواده چه نقش عظیمی در ساختن شخصیت آدمی دارد. و ایضاً دیدیم كه نقش اصلی در خانواده، از آن زن = مادر است.
مهر و عاطفه ای كه مادر نثار فرزندش می كند، آن چنان عظیم و مهم و بنیادی است كه حدّ و اندازه ای برای آن نمی توان تعیین كرد، به طوریكه حتی در كشور های «پیشرفته» و گرفتار آزادی و توسعه هم به علت عوارض متعدد فردی و اجتماعی، تا حدودی به این مسائل – بالاجبار- توجه كرده اند:
«پژوهشگران دانشكده پزشكی دانشگاه هاروارد آمریكا، شواهدی یافته اند كه نشان می دهد: نبود مراقبتهای مادرانه در دوران اولیه رشد نوزاد، تأثیرهای سوءروانی در آیندة آنان دارد. این تحقیقات نشان داده است كه غفلت مادران در برابر نوزادان، نوازش نكردن نوزادان و به آغوش نگرفتن آنها، موجب می شود هورمونهای پریشانی و استرس در بدن نوزاد ترشح شود كه خود، زمینه ساز كُند شدن روند تكامل، فعالیت ها و تواناییهای كودكان می شود. این كودكان معمولاً لاغرند و نمی توانند به خوبی حرف بزنند چرا كه بدن آنها اندوختة انرژی خود را صرف بحرانهای فكری و روانی می كند و از رشد طبیعی باز می ماند.»1
نقش مهر و محبت مادر در پرورش روحی و روانی افراد، به جای خود؛ اساس و بنیاد روابط جمعی یك جامعه هم، همین مهر مادری است. چرا كه افراد در دامان مادر است كه یاد می گیرند مهر و محبت و ایثار و فداكاری با ارزش است و لذت بخش است و لذا سعی می كنند آنها هم عامل به این عوالم و عوامل باشند. جامعه ای كه اكثریت افرادش با مهر و محبت باشند و توان تحمل مهرآمیز و ایثارگرانة دیگران را داشته باشند- یعنی جامعه ای كه مادران مهربان و پر عاطفه داشته باشد- جامعة قابل زندگی و انسان وار و حیات بخش است. بر عكس جامعه ای كه افرادش در كودكی مهر مادری را ندیده اند و در مهد كودك ها بزرگ شده اند و تربیت پرورشگاهی دارند و حامل عقده ها و محرومیت ها و خشونت ها و ترسهای مزمن و مخمّرند، جامعه ای است خشن، بی رحم، وحشی، بی عاطفه، جنایتكار، … كه نمونه هایش را امروز در صفحه های حوادث روزنامه ها و اخبار خبرگزاری های عالم می بینیم. جنایاتی كه در نهایت شقاوت و قساوت رخ می دهد اما به دست سینماگران هالیوودی و یهودی تبدیل به فیلم های پرجاذبه و اكشن و سرشار از كشت و كشتار و درگیری و آتش سوزی و تخریب و جنایت شده است و الگوهایی پر جاذبه برای جوانان می شود كه خود گرفتار همان بی مهریها و بی عاطفگی ها هستند.
اگر زن، محور مهر و عاطفه، مركز عشق و زیبایی، و كانون مادری و ایثار باشد كه لزوماً برای این چنین نگاهی باید عفیف و نجیب و با حیا و محفوظ و با حجاب باشد، طبعاً خانه و خانواده فرزندان این زن و، فضایی است به كلی متفاوت با خانواده و فضایی كه هیچیك از این عناصر را در خود نداشته باشد. زن بی حیا و دریده و بی ادب كه بیشتر در میان آدمهای غریبه است تا در خانه و خانواده، چگونه می تواند القا مهر و عاطفه مادری بكند؟
قبلاً گفته بودیم كه نظام خانواده را دوران صنعتی بیش از همه بر هم زد. اما اگر عامل آن درهم ریختگی جهودهای سرمایه دار بودند، آنها در این زمینه ریشه های بسیار عمیق و طولانی و تاریخی دارند.
اكنون نگاهی به ریشه ها و بنیاد نگاه یهودی به زن می اندازیم:
تورات، كتاب دینی یهودی هاست؛ كتابی كه ما مسلمانان آن را تحریف شده می دانیم اما خود آنها آن را كتاب مقدس نامیده و همه اجزاء آن را كاملاً قبول دارند و در حیات چند هزار ساله قوم خود بر آن مبنا زندگی كرده اند.
در تورات موجود، اولاً خلقت زن به خاطر رفع تنهایی آدم ذكر شده است: «و خداوند خدا گفت خوب نیست كه آدم تنها باشد. پس برایش معاونی موافق وی بسازم.»2
ثانیاً زن، جنسش از دنده آدم است: «و خداوند خدا خوابی گران بر آدم مستولی گردانید تا بخفت و یكی از دنده هایش را گرفت و گوشت در جایش پر كرد و خداوند خدا آن دنده را كه از آدم گرفته بود زنی بنا كرد وی را نزد آدم آورد.»3به این دلیل است كه زن مثل دندة كج است و اگر بخواهی راستش كنی، می شكند كمااینكه مرد هم یك دنده اش كم است!
ثالثاً به دلیل این هم جنسی «مرد، پدر و مادر خود را ترك كرده با زن خویش خواهد پیوست.»4یعنی جواز طبیعی و خلقی آدمیزاد در ترك پدر و مادر، بعد از ازدواج.
رابعاً علت گناهكاری مرد، اطاعت زن از شیطان است چرا كه در بهشت، شیطان به صورت مار در آمد و به سراغ زن رفت و دربارة درخت میوة ممنوعه او را راهنمایی كرد و زن هم به جای متابعت از شوهر از فردی غریبه اطاعت نمود و «چون زن دید كه آن درخت برای خوراك نیكوست و به نظر خوش نما و درختی دلپذیر و دانش افزا، پس از میوه اش گرفته بخورد و به شوهر خود نیز داد و او خورد. آنگاه چشم هر دوی ایشان باز شد و فهمیدند كه عریانند…»5
از اینجا آن درخت ممنوعه، درخت نیك و بد و درختِ دانش شد و سیب از یك طرف علامت علم و دانش گشت و به وسیلة آقای اسحاق نیوتون6 مبداء دوران علمی قرون اخیر گردید و از طرف دیگر نماد و سمبل رابطة عاشقانه و جنسی زن و مرد؛ خصوصاً رابطه ای كه ریشه در نافرمانی خدا داشته باشد.
خامساً آدم به خداوند خدا هم با لحنی نیشدار از این همسر و معاون و همدم تنهایی خود گله كرد و گفت: «… این زنی كه قرین من ساختی، وی از میوة درخت به من داد كه خوردم.»7و البته زن هم گناه را به گردن مار انداخت.
سادساً جزای مار این شد كه ملعون ترین حیوانات باشد و خاك بخورد و دشمنی بین فرزندان و زن و بچه های مار تا ابد ادامه یابد خداوند خدای توراة به مار می گوید: «و عداوت در میان تو و زن و در میان ذریتِ تو و ذریت وی می گذارم.او سر تو را خواهد كوبید و تو پاشنة وی را خواهی گزید. و به زن گفت الم و حمل تو را بسیار افزون گردانم؛ با الم فرزندان خواهی زایید و اشتیاق تو به شوهرت خواهد بود و او بر تو حكمرانی خواهد كرد.»8پس تا ابد درد زایمان همة زنان جزای اطاعت «زن» اول از شیطان است و چون زایمان بی درد نمی شود پس حتی اگر زنی هم از شیطان اطاعت نكند باز باید درد زایمان را تحمل كند! ظاهراً اشتیاق به شوهر و حكمرانی شوهر بر زن هم جزو خسارات و گرفتاری متابعت و پیروی از شیطان است.
سابعاً جزا و مجازات آدم: «و به آدم گفت چون كه سخن زوجه ات را شنیدی و از آن درخت خوردی كه امر فرموده گفتم از آن نخوری پس به سبب تو زمین ملعون و تمام ایام عمرت از آن با رنج خواهی خورد.»9 كه البته یهودی ها از كشاورزی اساساً و عمیقاً نفرت داشته و كمتر به این كار می پردازند؛ بلكه در سراسر تاریخ به تجارت و صرافی مشغول شده و هرگز به سمت زراعت نرفته اند. تا از این راه «لعن زمین» و «رنج غذا خوردن از آن» را از سر رفع كرده و با راحتی و رباخواری و صرافی و بقیه رشته های راحت و آسوده روزی خود را در آورند.
این شروع كار است اما در تاریخ یهود چنان ادامه می یابد كه «انسان موظف است كه هر روز این سه دعای بركت را بخواند: متبارك است خدایی كه مرا یهودی خلق كرد؛ كه مرا زن نیافرید؛ و كه مرا یك بیسواد و بی معرفت به وجود نیاورد.»10
كتاب «گنجینه ای از تلمود» اساساً به این خاطر تألیف شده كه شهرت مطالب زننده و نژاد پرستانه و نفرت آفرین تلمود اصلی – 30 جلدی – را تعدیل كند. برای توجیه این عبارت نیز می نویسد: «مطالعه دقیق و عمیق این دعا كاملاً آشكار می سازد كه مقصود اصلی آن است كه مرد یهودی باید سپاسگزار باشد كه این امتیاز باو داده شده است كه می تواند كلیه فرامین تورات را به جای آورد. در این مورد، مسوولیت مرد از مسوولیت زن بیشتر است.»11یعنی همان تورات تحریف شده را مرد یهودی متابعت می كند – با افتخار- و همان را زن لازم نیست اطاعت كند.
با این وصف در سرتاسر تاریخ و فرهنگ و ادبیات یهود، حتی یك زن برجسته و فهیم و با ارزش و عالم و هنرمند و شایسته دیده نمی شود. بلكه نقش زن، فقط در یك دوران كوتاه جوانی است و برای سرگرمی و لذت مرد.12 اگر هم یك زن معروف در تورات و در تاریخ یهود به نام «استر» دیده می شود باز هم نقشش استفاده از زیبایی و نفوذ در دربار خشایار شا و كمك به قتل عام 75000 ایرانی به دست عمویش مردخای است.13تك و توك زنان مشهور تاریخ یهود، همگی نقش و وظیفه شان همین است: استفاده از زیبایی و نفوذ در میان قدرتمندان و خصوصاً برای نقش جاسوسی. در دوران اخیر، سینما و هنرپیشه های زن جوان و زیبای یهودی، كاركرد عمومی و رایج آن نقش را دارند و جاسوسان زن یهودی هم همیشه دركار بوده اند و هستند.
توجه شود كه این، نظر گاه یهود در مورد زنان یهودی است كه مادر فرزندان آنها است و ادامه دهندة نژادشان؛ در مورد زنان غیر یهودی – كه در نگاه نژادپرستانة یهود، پست و حیوان هم هستند- تعبیر یهودیها به زشت ترین و پلیدترین وضع است كه راحت ترین آن لقب «فاحشه» است.
این نظرگاه را باید مقایسه كرد با تصوری كه آنها از لذت پرستی و كامجویی و تصورات امثال فروید و كابالایی ها دارند تا معلوم شود كه وقتی چنین قومی، با اینگونه درك و دریافت از زنان و با وسائل و امكاناتی كه از نظر مالی و تكنیكی و رسانه ای دارند، چه می كنند.
یهودی ها و صهیونیستها با برپایی مراكز فساد و فحشا سه كار انجام می دهند: یكی استفاده از درآمدهای فراوان و نامشروع كه خود ابزار قدرتی است برای رسیدن به مقاصد كثیف و شوم. دوم تخریب خانواده ها و بر هم زدن نظام خانواده و افراد قربانی و نابود كردن حرث و نسل. و سوم تضعیف اقوام و مللی كه به راحتی نمی توانند بر آنها غلبه كنند؛ چرا كه فرد تربیت شدة در خانواده، با غیرت است و از ناموس و مایملك و شرافت و مملكت خود دفاع می كند در حالیكه اشخاص شهوت پرست این خصیصه را ندارند. نمونه های تاریخی این مورد اخیر را – كه همسان كار كرد قمارخانه ها و مواد مخدر و مشروبات الكلی است – در آندلس و امثال آن به فراوانی در خیلی جاها می توان دید.
در میان مسیحیان، الگوی زن، حضرت مریم است. یهودی ها، شنیع ترین و رزیلانه ترین اهانتها را به حضرت مریم روا می دارند اما كار مهمتر آنها این است كه از دوران رنسانس آرام آرام، نگاه محترمانه و شكوهمندانه به زن با الگوی حضرت مریم را در نقاشی و در رمان نویسی تا آنجا تخریب كردند كه در تابلوهای نقاشی زنان عریان و فاسد، الگو شدند در صحنه های شهوت انگیز و مخرّب؛ و در رمانها نیز همین مذهب با كمك پول و به وسائل مالی و مادی و با تشویق هنرمندان و نویسندگان مورد نظر و ترویج كار آنها در این زمینه انجام شد. به تدریج كه سبك های كلاسیسم و رمانتیسم به رئالیسم و سورئالیسم باصطلاح تكامل یافتند، یكی از وجوهشان « آزادسازی زنان» یعنی عریان شدن و شهوانی شدن آنها بود تا آنجا كه قهرمان داستانها، فواحش بودند و فقط یك نمونه اش رمان «مادام بواری» است نوشته گی دوموپاسان كه از جیره خواران خانوادة روچیلد است.
امیل زولا، مارسل پروست، اشتفن تسوایك و ده ها نویسندة یهودی و صدها نویسنده ریز و درشت ژورنالیست و نویسندگان فراماسون كه همان راه و روش را ادامه دادند، در ترویج این فرهنگ كوشیدند.
در واقع یك حركت هماهنگ و همه جانبه آن هم به اسم آزادی كه خصوصاً آزادی جنسی را ترویج كردند؛ و برای مقابله با كلیسا و دین و اعتقادات مذهبی مهمترین مثال را برای آزادی، آزادی جنسی و خانوادگی و رها شدن از قواعد اخلاقی می آوردند؛ هم به وسیلة فروید و امثال او شهوت پرستی را با قیافه علمی به آن دادن تبلیغ می نمودند؛ و هم بوسیله ماركس و متابعاتش خانواده و اخلاق را تحجّر و عقب افتادگی طبقاتی قلمداد كردند؛ و هم با دایر كردن مراكز فساد، امكان دستیابی جوانان هرزه را فراهم آوردند، هم با رسانه ها همه گونه روابط آزاد را ترویج و تحریك و تبلیغ می نمودند. ملكه زیبایی انتخاب كردن، مسابقات زنان برگزار كردن، آوردن زنان جوان و زیبا در صحنه های اجتماعی و بیشتر برای نمایش، حجاب و عفاف را تمسخر كردن و جلوگیری و به اسم قانون ممنوع كردن، و …و … استفاده در تبلیغات تجاری، عكاسی، سینما، تلویزیون، پورنوگرافی، وسائل جدید، …
و حاصل كار هم وضعی است كه در جهان امروز حاكم است: رواج بیماریهای آمیزشی، بالا رفتن سن ازدواج، بالا رفتن آمار طلاق، قانونی شدن انواع روابط نادرست و انحرافی و غیر شرعی، بر هم خوردن نظام خانواده، بر هم خوردن نظام روحی و روانی جوانان، آموزش های جنسی در مدارس… حتی به اسم جلوگیری از خطر ایدز كه برای عده محدودی خطر است، آموزش همگانی به تمامی نوجوانان دادن و به كار بردن عباراتی چون «رفتارهای پر خطر» كه شناعت و حرمت و فضاحت روابط جنسی نامشروع را چیزی در حد تصادف و سرعت و دست بالا خطرات جسمی جلوه دادن،… و بسیار تدابیر دیگر.
و در انتها هم همة اینها را عوارض تمدن و صنعتی شدن و پیشرفت قلمداد كردن؛ یعنی یك دروغ مسلّم و یك فریب بزرگ. در حالیكه همه عوارض تمدن و صنعتی شدن، نه به خاطر صنعت و تكنولوژی و علم بلكه به دلیل سلطة یهودیها و سرمایه داران جهود صفت بر مراكز صنعتی و منابع مالی و وسائل ارتباطی است وَاِلّا چرا باید علم و تكنولوژی و فن و ماشین، عامل فساد و فحشا باشد؟
چه تلازمی بین این دو وادی به كلی جدا و مستقل از یكدیگر است؟
و عجبا كه در حالیكه زنان در این مجموعه هم مثل مردان لطمه می خورند و هم اختصاصاً تحقیر و تضییع و نابود می شوند اما برای تظاهر به دفاع از آنان این جمله را درست كرده بودند كه: زنان تحت ظلم مضاعفند و باید آزاد شوند. از این فریب كارانه تر و مزورانه تر چگونه می توان عمل كرد؟
پی نوشت:
1 – روزنامه همشهری؛ 7/8/76؛ ص 16
2 – سفر پیدایش؛ باب دوم؛ جمله شماره 18
3 – همان؛ جمله 21 و 22
4 – همان؛ جمله 24
5 – همان؛ باب سوم؛ جمله 6و 7
6 – نیوتون یهودی بوده و كابالایی و عضو شهسواران معبد و استاد بنیانگذار فراماسونری و متخصص سحر و جادو و رازوری و رئیس انجمن سلطنتی علوم و متخصص مسكوكات و طلا و…
7 – همان؛ جمله 12
8 – همان؛ جمله 15و 16
9 – همان؛ جمله 17
10 – گنجینه ای از تلمود؛ تألیف راب دكترا. كهن؛ ترجمه امیر فریدون گرگانی؛ به اهتمام امیرحسین صدری پور؛ به همت یهودا حی؛ سال 1350؛ ص 177.
11 – همان
12 – یعنی یك دوره حدوداً 15 ساله. زن در تملك مرد است: پدرش، شوهرش، پسرش. و در پیری هم بزرگترین كار او می تواند جادوگری باشد: پیرزن ژولیده موی دندان شكسته سوار بر جارو…
13 – رجوع شود به فصل «استر» در تورات.
ثبت دیدگاه