این نویسنده آمریکایی، پس از تشریح ابعاد بحران اقتصادی و پیامدهای دهشتناک آن، درباره نظام فاسد بیمه و درمان در آمریکا مینویسد:
پرسش این است که چه تعداد از انسانها باید بر اثر خطرهای ناشی از اقدامات سوء ما بمیرند و یا زجر بکشند؟ چه زمانی قرار است به هزینه این سیاستهای خطرناک توجه شود؟ همه مشکلات برای تأمین منافع شرکتها در قبال ضربه خوردن مردم است. تا به کی، کودکان ما باید از جیوه موجود در آمپولها و داروهای نا ایمن از بین بروند؟ آیا امیدی هست که نظام بیمار و فاسد، جلوی این اقدامات را بگیرد؟ چند نفر از کودکان و بزرگسالان بمیرند، کفایت میکند؟ توقف این روند به تصمیمهایی بستگی دارد که دولتها و شرکتهای بیمه میگیرند. […]
در حقیقت، سلامتی و امنیت انسانها، بازیچه هوس و سیاستهای شکننده دولتها و شرکتهای بیمه است.(کار شرکتهای بیمه بسیار جالب است؛ چون همیشه زودتر به دنبال پیش بینی مسائل هستند تا بتوانند مردم را بهتر بچاپند).
دولت آمریکا بیشتر از دو تریلیون دلار صرف کشتن مردم بیگناه در دو جنگ غیرقانونی کرده است (به عبارتی، هر ماه یک میلیارد دلار). در عوض، تأمین اجتماعی ما شامل آموزش و پرورش، خدمات بیمه درمانی و بازنشستگی و نظیر آن را به قهقرا رفته است. این نوع اولویتهای جنگ محور دولت ما، دیگر جایی برای اقدامات پیشگیرانه و در جهت کرامت انسانی باقی نمیگذارد10.
محمدتقی تقی پور
پاورقی:
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
10. همان منبع، شماره نود و نه، به نقل از: www.globalresearch.ca/index.php?context=va&aid=12268
ثبت دیدگاه