یهودی ها در قلعه های خود در خیبر به شدّت مشغول نبرد و مقاومت بودند؛ زیرا به خوبی می دانستند که اگر شکست بخورند، نفوذ آن ها در سراسر جزیره العرب از بین خواهد رفت. آن ها نه فقط آذوقه کافی برای چنین روزهایی ذخیره کرده بودند، بلکه مهمّات و سلاح های جنگی فراوان نیز در داخل دژهای خود آماده داشتند. آن ها بر اساس تدابیر جنگی خاصی که رهبرانشان اتخاذ کرده بودند، اموال خود را به همراه زنان و کودکان در قلعه های جداگانه جای دادند. این قلعه ها که از استحکامات خوبی برخوردار بود از سوی مردان جنگجوی یهود نیز محافظت می شد. بنابراین سران و رهبران یهود خیبر از همة جنبه ها خود را شکست ناپذیر و بلکه پیروز میدان جنگ تلقی می کردند.
آن ها هر کسی از مسلمانان را که به قلعه نزدیک می شد با پرتاب سنگ مجروح می ساختند یا به قتل می رساندند.
قلعه های یهود به سنگرهای تسخیرناپذیر تبدیل شده بود. این مسأله سران و رهبران یهود خیبر را به شدت دچار کبر و غرور ساخته بود. امید آن ها این بود که در این جنگ بر مسلمانان و شخص پیامبر غلبه خواهند یافت و برای همیشه از دست مسلمانان خلاص خواهند شد و آن گاه بر سراسر مدینه و بلکه شبه جزیره عربستان آقایی و سلطه پیدا خواهند کرد.
سپاه اسلام که در مقابل چنین دشمنان سرسخت و مجهزی قرار داشت با اتخاذ تدابیر خاص جنگی و شیوه های ویژه نظامی، ضمن محاصره یک یک قلعه ها ارتباط آن ها را از هم قطع کردند. با این تدبیر، ارتباط یهودی ها هم از داخل قلعه ها با بیرون قطع شد و هم ارتباط ساکنان آن ها در هر یک از قلعه ها با دیگر منقطع گردید و یکی پس از دیگری، قلعه ها سقوط کرد.
تاریخ نویسان دربارة ترتیب سقوط دژها اختلاف نظر دارند. بعضی قلعه ناعم و برخی دیگر قموص و عده ای نیز نطاه را به عنوان اولین قلعه یهودی نام برده اند که در روزهای اول جنگ به دست سپاه اسلام فتح شد.
به هر روی، آن چه مسلّم است، قلعه های مورد اشاره، جزو اولین دژهایی بودند که در روزهای آغازین جنگ سقوط کردند.
در فتح قلعة ناعم، محمود بن مسلمه به وسیله آسیاسنگی که از سوی یهودی ها پرتاب شد، به شهادت رسید. در روز سقوط قلعه نطاه نیز حدود پنجاه نفر از مسلمانان مجروح و زخمی شدند. اسرار فتح این قلعه سرانجام از سوی یک یهودی که به مسلمانان پناهنده شده بود، افشا شد و سپاه اسلام توانست این دژ مستحکم یهودی را فتح و تسخیر کند.
ثبت دیدگاه