شصت و هشتمین سال اشغال فلسطین و تأسیس دولت جعلی اسرائیل
این که یک ملّت را یک جا با فضیع ترین و با فجیع ترین شیوه ها، از خانه ی خودش، از وطن خودش بیرون کنند؛ فرهنگ او، تمدّن او، سابقه ی تاریخی او، ارتباطات محلّی او را از هم بپاشانند و نابود کنند، این در دنیا جز ماجرای مردم مظلوم فلسطین، نمونه ی دیگری ندارد. یک سیاست خطرناک حساب شده یی در دنیا پدید آمد. حالا انگیزه ی اصلی چه بود؟ آیا ضدّیّت با اسلام بود؟ مسأله یی بود حتّی وسیع تر از ضدّیّت با اسلام از سوی یک عدّه شیطان بین المللی که صهیونیسم را به وجود آوردند و به دنبال یک وطن بودند به ظاهر برای یهودی ها، امّا در باطن برای حزب صهیونیست؟ اینها مسائل مفصّل دیگری است.
به هر حال از وقتی که این ماجرا شروع شد، این ملّت را با انواع شیوه های خباثت آمیز از خانه و زندگیِ خودشان بیرون کردند؛ حتّی به این صورت عمل کردند که رفتند در یک روستایی، همه ی روستا را منفجر کردند؛ همه ی آدمهای این روستا را کشتند؛ خانه هاشان را آتش زدند؛ بچّه های کوچکشان را توی آتش سوزاندند؛ بزرگ و کوچک را به رگبار مسلسل بستند و از بین بردند. با چنین شیوه هایی و با انواع شدّت و فشار، یک ملّت را از وطن خودش، از خانه ی خودش، از زمینی که قرن ها در آن زندگی کرده، از یادرگارهایش، از مواریث فرهنگی اش جدا کردند؛ این ظلمِ واقعاً بی نظیر و عجیبی است؛ یک ملّت را تبدیل کردند به آواره، به چادرنشین، به زاغه نشین؛ یک عدّه در لبنان، یک عدّه در اردن، یک عدّه در کشورهای خلیج فارس، یک عدّه در آفریقا، یک عدّه در اطراف دنیا؛ اصلاً هارت و پارت کردند، یک خانواده را بکلّی پاشاندند؛ این ظلم بی نظیری است. هنوز هم مسأله ی فلسطین بزرگ ترین ظلم زمان ما و تاریخ معاصر است.1
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. 23/2/1367؛ ص 208-209؛ توهم سلطه.
ثبت دیدگاه