مصاحبه ی امام خمینی (ره) با خبرنگار هفته نامه ی آمریکایی تایم.
– [شما زندگی خیلی منزوی داشتید، شما اقتصاد جدید و حقوق روابط بین المللی را مطالعه نکرده اید. تحصیل شما مربوط به علوم الهی است، شما در سیاست و گرفتن و دادن یک زندگی اجتماعی درگیر نبوده اید. آیا این در ذهن شما این شک را به وجود نمی آورد که ممکن است عواملی در این معادله باشد که شما نمیتوانید درک کنید؟]
– ما معادلۀ جهانی و معیارهای اجتماعی و سیاسی ای که تا به حال به واسطۀ آن تمام مسائل جهان سنجیده میشده است را شکسته ایم. ما خود چارچوب جدیدی ساختهایم که در آن عدل را ملاک دفاع و ظلم را ملاک حمله گرفته ایم. از هر عادلی دفاع میکنیم و بر هر ظالمی میتازیم، حال شما اسمش را هرچه میخواهید بگذارید. ما این سنگ را بنا خواهیم گذاشت. امید است کسانی پیدا شوند که ساختمان بزرگ سازمان ملل و شورای امنیت و سایر سازمانها و شوراها را بر این پایه بنا کنند، نه بر پایۀ نفوذ سرمایه داران و قدرتمندان که هر موقعی که خواستند هرکسی را محکوم کنند، بلافاصله محکوم نمایند. آری با ضوابط شما من هیچ نمیدانم و بهتر است که ندانم.
– [آیا هرگز در مورد چیزی اشتباه کرده اید؟]
– بغیر از رسول اکرم و ائمۀ طاهرین همه اشتباه می‌کنند.
– [منصفانه بگویید و به عنوان یک مرد سیاسی بگویید آیا انقلاب شکست نخورده است؟ اقتصاد زنده نشده است، افراد فقیر در جنوب تهران همچنان فقیر هستند، ارتش احتمالاً نمیتواند چنانچه حملهای از خارج شود دفاع نماید، فعالیت عادی و سیاسی وجود ندارد و احزاب سیاسی در بی نظمی هستند؟]
– ممکن است همۀ اینها راست باشد. ولی انقلاب شکست نخورده است. انقلاب پایه هایش محکمتر شده است. این یک واقعیت است که مردم ما به انقلاب خو کرده اند و همه انقلابی اند. آنها طالب شهادت اند. من این را جدی میگویم. ما خیلی آسان میتوانیم در مقابل امریکا بایستیم. او ممکن است ما را از بین ببرد ولی انقلاب ما را نمیتواند. و به همین دلیل است که میگویم ما پیروز هستیم. به شعارها توجه کنید. میگویند، ناو هواپیمابر دیگر اثر ندارد. از منطقِ شهادت، کارتر خبر ندارد. امریکا چه میفهمد شهادت چیست. و به همین دلیل ما همۀ مسائل را حل میکنیم، ولی خرابیهای اوضاع ایران ریشۀ پنجاه ساله دارد و حداقل بیست سال طول میکشد تا مردم به وضع عادی درآیند و مردم ما هم به این دلیل قیام نکرده اند. آنها میگفتند و میگویند استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی. آزادی و جمهوری اسلامی به دست آمد، ولی برای استقلال کامل باید دست شرق و غرب را کوتاه کرد و این کار را خواهیم کرد.
– [آیا شما واقعاً تا اندازهای کنترل را از دست نداده اید؟ بنا به گفتۀ بعضیها گرفتن سفارتخانه بدون آگاهی و حمایت شما یا شورای انقلاب انجام نمیشود. آیا آنان سیاستشان را خارج از دستهای شما انجام داده اند. آیا شما جمعیت را کنترل میکنید؟]
– عدم شناخت صحیح شما از مردم ایران موجب اشتباهات بسیاری است. ملت ایران به مناسبت ظلمهایی که از امریکا دیده است نسبت به امریکا کینۀ عجیبی دارند و ما هم آنان را به سوی استقلال و رهایی از امریکا سوق میدهیم و به همین جهت است که آنان لانۀ جاسوسی امریکا را تصرف کردند. آنجا مسلماً لانۀ جاسوسی است و اصولاً ما امریکا را میخواهیم چه کنیم؟ این سؤال همۀ مردم ایران است.
– [آیا این منصفانه است که شما دارای دو نقش باشید و هر دو نقش را بازی کنید. بعضی از اوقات شما دستورهایی منتشر میکنید که مردم چه بکنند و بعد زمانی که میخواهید از مسئولیت برحذر باشید جواب میدهید که نمیتوانید هیچ کاری بکنید و میگویید این در دست مردم است. یا در دست دانشجویان است.]
– این یک واقعیت است که من به عنوان خمینی نظر خود را مثل سایر مردم میدهم و میگویم چه باید کرد و یا چه باید بکنند. ولی این را باید بدانید که گروگانها در دست دانشجویان مسلمان هستند.
صحیفه ی امام خمینی (ره)؛ جلد 11
9 آذر 1358ش/ 10 محرم 1400ق
ثبت دیدگاه