[…] اساسا اهمیت اربعین در آن است كه در این روز، با تدبیر الهی خاندان پیامبر(ص)، یاد نهضت حسینی برای همیشه جاودانه شد و این كار پایهگذاری گردید. اگر بازماندگان شهدا و صاحبان اصلی، در حوادث گوناگون ـ از قبیل شهادت حسینبنعلی(علیهالسّلام) در عاشورا ـ به حفظ یاد و آثار شهادت كمر نبندند، نسلهای بعد، از دستاورد شهادت استفاده زیادی نخواهند برد.
درست است كه خدای متعال، شهدا را در همین دنیا هم زنده نگه میدارد و شهید به طور قهری در تاریخ و یاد مردم ماندگار است؛ اما ابزار طبیعیای كه خدای متعال برای این كار ـ مثل همه كارها ـ قرار داده است، همین چیزی است كه در اختیار و اراده ماست. ما هستیم كه با تصمیم درست و بجا، میتوانیم یاد شهدا و خاطره و فلسفه شهادت را احیا كنیم و زنده نگهداریم.
اگر زینبكبری (سلاماللهعلیها) و امام سجاد (صلواتاللهعلیه) در طول آن روزهای اسارت ـ چه در همان عصر عاشورا در كربلا و چه در روزهای بعد در راه شام و كوفه و خود شهر شام و بعد از آن در زیارت كربلا و بعد عزیمت به مدینه و سپس در طول سالهای متمادی كه این بزرگواران زنده ماندند ـ مجاهدات و تبیین و افشاگری نكرده بودند و حقیقت فلسفه عاشورا و هدف حسینبنعلی و ظلم دشمن را بیان نمیكردند، واقعه عاشورا تا امروز، جوشان و زنده و مشتعل باقی نمیماند.
چرا امام صادق (علیهالصلاه والسّلام) ـ طبق روایت ـ فرمودند كه هر كس یك بیت شعر درباره حادثه عاشورا بگوید و كسانی را با آن بیت شعر بگریاند، خداوند بهشت را بر او واجب خواهد كرد؟ چون تمام دستگاههای تبلیغاتی، برای منزوی كردن و در ظلمت نگهداشتن مسأله عاشورا و كلا مسأله اهلبیت، تجهیز شده بودند تا نگذارند مردم بفهمند چه شد و قضیه چه بود. تبلیغ، اینگونه است. آن روزها هم مثل امروز، قدرتهای ظالم و ستمگر، حداكثر استفاده را از تبلیغات دروغ و مغرضانه و شیطنتآمیز میكردند. در چنین فضایی، مگر ممكن بود قضیه عاشورا ـ كه با این عظمت در بیابانی در گوشهای از دنیای اسلام اتفاق افتاده ـ با این تپش و نشاط باقی بماند؟ یقینا بدون آن تلاشها، از بین میرفت.
آنچه این یاد را زنده كرد، تلاش بازماندگان حسینبنعلی (علیهالسّلام) بود. به همان اندازه كه مجاهدت حسینبنعلی (علیهالسّلام) و یارانش به عنوان صاحبان پرچم، با موانع برخورد داشت و سخت بود، به همان اندازه نیز مجاهدت زینب (علیهاالسّلام) و مجاهدت امام سجاد (علیهالسّلام) و بقیه بزرگواران، دشوار بود. البته صحنه آنها، صحنه نظامی نبود؛ بلكه تبلیغی و فرهنگی بود. ما به این نكتهها باید توجه كنیم.
درسی كه اربعین به ما میدهد، این است كه باید یاد حقیقت و خاطره شهادت را در مقابل طوفان تبلیغات دشمن زنده نگهداشت. شما ببینید از اول انقلاب تا امروز، تبلیغات علیه انقلاب و امام و اسلام و این ملت، چه قدر پرحجم بوده است. چه تبلیغات و طوفانی كه علیه جنگ به راه نیفتاد جنگی كه دفاع و حراست از اسلام و میهن و حیثیت و شرف مردم بود. ببینید دشمنان علیه شهدای عزیزی كه جانشان ـ یعنی بزرگترین سرمایهشان ـ را برداشتند و رفتند در راه خدا نثار نمودند، چه كردند و مستقیم و غیرمستقیم، با رادیوها و روزنامهها و مجلهها و كتابهایی كه منتشر میكردند، در ذهن آدمهای سادهلوح در همه جای دنیا، چه تلقینی توانستند بكنند.[…]
دستگاه ظالم جبار یزیدی با تبلیغات خود، حسینبنعلی (ع) را محكوم میساخت و وانمود میكرد كه حسینبنعلی (ع) كسی بود كه بر ضد دستگاه عدل و حكومت اسلامی و برای دنیا قیام كرده است!! بعضی هم، این تبلیغات دروغ را باور میكردند. بعد هم كه حسینبنعلی (علیهالسّلام)، با آن وضع عجیب و با آن شكل فجیع، به وسیله دژخیمان در صحرای كربلا به شهادت رسید، آن را یك غلبه و فتح وانمود میكردند! اما تبلیغات صحیح دستگاه امامت، تمام این بافتهها را عوض كرد. حق، این گونه است.[…]
بیانات مقام معظّم رهبری حضرت آیت الله العظمی خامنهای
29/6/68
[…] اساسا اهمیت اربعین در آن است كه در این روز، با تدبیر الهی خاندان پیامبر(ص)، یاد نهضت حسینی برای همیشه جاودانه شد و این كار پایهگذاری گردید. اگر بازماندگان شهدا و صاحبان اصلی، در حوادث گوناگون ـ از قبیل شهادت حسینبنعلی(علیهالسّلام) در عاشورا ـ به حفظ یاد و آثار شهادت كمر نبندند، نسلهای بعد، […]
ثبت دیدگاه