«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَوَلَّوْا قَوْماً غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ قَدْ يَئِسُوا مِنَ الْآخِرَةِ كَمَا يَئِسَ الْكُفَّارُ مِنْ أَصْحَابِ الْقُبُورِ»
«اي كساني كه ايمان آورده‌ايد، هرگز قومي را كه خداوند بر آنان غضب كرده (جهودان را) يار و دوستدار خود نگيريد كه آن‌ها از عالم آخرت به كلي مأيوسند، چنان‌كه كافران از اهل گورستان نوميدند .»
سوره ممتحنه-آيه ی 13
مراد اين آيه قوم يهود است كه در قرآن مجيد به طور مكرّر به عنوان «مغضوب عليهم» از ايشان ياد شده {است}.
… مي‌فرمايد يهوديان مغضوب عليهم مانند كفّار مشرك بت‌پرست منكر معادند. خداي تعالي مي‌خواهد در اين آيه شقاوت دائمي و هلاكت ابدي يهود را به ياد مؤمنان بياورد. تا از دوستي با آنان و نشست و برخاست با ايشان پرهيز كنند. مي‌فرمايد يهودي‌ها از ثواب آخرت مأيوسند همان طور که منکرین قیامت از مردگان خود مأیوسند. يعني براي آن‌ها وجودي و حياتي قائل نيستند. چون مرگ را هيچ و پوچ مي‌دانند. و معناي جمله اين است كه يهودي‌ها از ثواب آخرت مأيوسند همان‌طور كه كفّار مدفون در قبرها از ميان همه ی اهل قبور مأيوس از آن {ثواب آخرت} هستند.
استاد علّامه سيّد‌محمّد‌حسين طباطبايي؛ تفسير الميزان، ج 19؛ صص493–494
ثبت دیدگاه