توطئه ها، خيانت ها و كارشكني هاي مكرّر يهود خيبر، عاقبت پيامبر را بر آن داشت تا مسلمانان را براي فتح آخرين مركز فتنه در سرزمين عربستان، رهبري و هدايت كند.
مسلمانان در مسير راه مدينه تا خيبر، به سمت بعضي از قبايل همدست يهود پيش رفتند. پيامبر به خوبي آگاه بود كه اين قبايل ـ از جمله «خزاره» و «غطفان» كه از قبل با يهودي ها همكاري و اتحاد داشتند ـ درصدد آن هستند كه يهود خيبر را كمك و مساعدت كنند، «عيينه بن حصن فرازي» با چهار هزار نفر از غطفان براي كمك به يهودي ها به سوي خيبر رهسپار شد و حتي پيشنهاد رسول خدا را مبني بر خودداري از مساعدت يهود نپذيرفت. امّا خداي متعال رعب و ترس را بر آن ها چيره ساخت، تا جايي كه خود داوطلبانه منصرف شدند و از مساعدت و همكاري با يهود خودداري ورزيدند.
به هر صورت مسلمانان پس از چندين شبانه روز به خيبر رسيدند و اطراف آن اردو زدند. يهودي ها در خيبر هفت قطعه يا دژ مستحكم ساخته بودند كه در هر يك از آن ها طايفه اي از يهود زندگي مي‌كرد. اين دژها كه در احاطه نخلستان ها و مزارع سرسبز قرار داشت، به اسامي ناعم، قموص، شق، نطاه، و طيح، سلالم و كتيبه معروف بودند. بعضي مورّخان قلعه هاي نزار، ابي، و صعب بن معاذ را به آن ها اضافه كرده و جزو دژهاي خيبر برشمرده اند.
نوشته اند كه بعضي از اين قلعه ها، به وسيله تونل هايي به يكديگر راه داشتند.
به هر حال دستور حمله به قلعه هاي يهود از سوي پيامبر (ص) صادر شد و حملات مسلمانان براي نابودي لانه هاي توطئه و فساد آغاز گرديد.
ثبت دیدگاه