در گزارش يوريان ميسن، سازمان بهداشت جهاني كه يكي از شركاي اتحاد GAVI است، در دهه 1970 در قالب «گروه كاري مربوط به توليد واكسن هايي براي قانونمند كردن باروري» به بانك جهاني و صندوق جمعيت سازمان ملل پيوست. «اين گروه كاري… به عنوان يك بدنه هماهنگ كننده جهاني براي تحقيق و توليد واكسن هاي ضد باروري در گروه هاي كاري مختلف عمل مي كند و از تحقيقات انجام شده در حوزه هاي مختلف نظير واكسن هاي طراحي شده براي خنثي كردن كاركردهاي باروري زيست شناختي حمايت مي كند. اين گروه كاري موفق به توليد نمونه اوليه يك واكسن ضد باروري شده است».
در سال 1989 تحقيقاتي از سوي مؤسسه ملي مصونيت در دهلي نو در هند، بر روي استفاده از «ناقل هايي» چون كزاز و ديفتري براي عبور از سيستم ايمني و انتقال هورمون زنانه صورت گرفته است. در جزوه اي كه در سال 1990 به عنوان مستندات اين تحقيقات در انتشارات دانشگاه آكسفورد با عنوان «عبور از طريق يك ناقل» به چاپ رسيده است، از بنياد راكفلر به عنوان اعطاكننده اصلي بودجه اين تحقيق نام برده شده است. با جايگزين كردن «اچ سي جي» درون يك واكسن كزاز ـ كه به عنوان ناقل عمل مي كند ـ بدن انسان با اچ سي جي همچون يك عامل مهاجم رفتار مي كند و براي مقابله با آن آنتي بادي هايي را توليد مي كند. اين عمل بر عقيم سازي زناني كه اين واكسن را دريافت كرده اند اثر مي گذارد و در بسياري از موارد، هنگامي كه در طول دوره بارداري اين واكسن به آنها داده مي شود، به سقط جنين آنها مي انجامد.
به زودي بعد از اثبات موفقيت آميز بودن واكسن هاي ضد باروري، واكسن هاي كزاز حاوي «اچ سي جي» در چندين كشور در حال توسعه به كار گرفته شدند. از بيشتر اين كشورها به طور خاص در يكي از مدارك سال 1974 (يادداشت شماره دويست امنيت ملي سال دولت ايالات متحده) به عنوان كشورهاي هدف براي كاهش جمعيت نام برده شده بود. اين مدرك توصيه مي كرد كه در آن زمان يعني در سال 1974، « داروهاي پيش گيري از بارداري تزريقي» بايد بودجه بيشتري دريافت كنند.
به دنبال استفاده پنهاني گسترده از واكسن هاي ضد باروري، BBC برنامه مستندي را با عنوان «آزمايشگاه انساني» در سال 1995 پخش كرد. در اين برنامه كشف واكسن هاي ضد كزاز «آلوده شده» و در نتيجه عقيم سازي زنان فيليپيني فاش گرديد. در يكي از قسمت هاي اين برنامه مستند چنين آمده بود: «مري پيلار و رسونا؛ اين زنان مي گفتند چرا بايد واكسن هاي ضد كزازي به ما تزريق شود كه چنين اثراتي بر ما داشته است؟ چرخه باروري ما مختل شده و زناني در بين ما هستند كه خونريزي و سقط جنين داشته اند. بعضي از آنها در همان مراحل اوليه بارداري، بچه هايشان را از دست داده اند. اندكي بعد از تزريق واكسن ضد كزاز، نشانه هاي آن آشكار مي شود ـ در برخي موارد روز بعد و در موارد ديگر، ظرف يك هفته بعد از تزريق. كساني كه در سه يا چهار ماهگي دوران بارداري خود بودند، سقط جنينشان به راستي هولناك تر بود».
طبق گفته مردم محلي آخا در تايلند، زنان باردار مجبور به دريافت چند واكسن ـ از جمله كزاز ـ شدند تا كارت هاي شناسايي كودكانشان به آنها داده شود. اين واكسن اغلب به سقط جنين منجر مي شد.
جمعيت هاي روستايي كشورهاي جهان سوم، متوجه اثرات احتمالي اين واكسن ها شده اند. هراس آنها در قالب شايعات و افسانه هايي انعكاس يافته است. در حالي كه رسانه هاي اصلي از گزارش رويه تثبيت شده تحقيقات مربوط به واكسن هاي ضد باروري قصور ورزيده اند. كساني كه اطمينان مي دهند كه اين واكسن ها بي ضرر هستند، اغلب از همان سازمان هايي هستند كه در اقدامات كاهش جمعيت جهان نقش دارند. يكي از مدارك منتشر شده يونيسف در سال 2006 كه در واكسينه كردن مردم بسياري از كشورهاي جهان سوم نقش داشته است، از يكي از مأموران پروژه همياري براي بهداشت در يكي از مناطق اتيوپي نقل قول مي كند كه گفته است: «خانم ترسيت مي گويد: در ساير مكان ها زنان در اين سن اغلب تن به اين كار نمي دهند. همه نوع شايعات گمراه كننده در اين مناطق پيچيده بود كه اين تزريق ها آنها را عقيم خواهد كرد يا به طريقي به آنها آسيب خواهد زد. اما ريش سفيد هاي روستا با ما بودند. آنها زنان را تشويق مي كردند كه اين كار را انجام دهند».
اگر چه واكسيناسيون با سوزن، شكل مشهود اين كار است، اما فن آوري هاي جديدي با حمايت هاي مالي بنياد راكفلر ابداع شده است. به نوشته نشريه هندي «مديكال مايكروبيولوژي»، واكسن هاي خوراكي پذيرش اجتماعي بيشتري از بديل هاي سوزني خود خواهند داشت. به عبارت ديگر، مردم در مقابل خوردن يك موز معمولي در مقايسه با فرو رفتن يك سوزن به بازويشان مقاومت كمتري خواهند كرد. اين نشريه خاطرنشان مي كند كه فن آوري واكسن هاي خوراكي جديد، مي تواند اهداف دوگانه اي براي كنترل بارداري نيز داشته باشند. اين نشريه مي نويسد: «واكسن هاي خوراكي به عنوان يك سيستم انتقال واكسن كم هزينه تر، با مصرف ساده تر، نگهداري آسان تر و برخوردار از مقبوليت اجتماعي بيشتر، مزاياي عمده اي دارند…انواع سيستم هاي انتقال به كار گرفته شده اند. در ابتدا اينطور فكر مي شد كه واكسن ها فقط براي جلوگيري از امراض مسري مفيد هستند، اما هم اكنون آنها مصارفي چون پيشگيري از بيماري هاي خود مصونيتي، كنترل بارداري و غيره نيز يافته اند…»
جنگ عليه جمعيت يكي از اقدامات جاري گروه نخبه جهاني است. اين عمليات به راستي از نظر دامنه گسترده است، اما اگر ما عمرمان را در هراس از چيزهايي به سر آورديم كه آينده ممكن است برايمان به ارمغان بياورد، خودمان به دست خودمان مقدمات هزيمت خود را فراهم كرده ايم.(1)
دانيل تيلور
پاورقی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. منبع اصلی این مقاله: http://mouood.org/content/view/11356/3/ در ضمن این متن در ماهنامه سیاحت غرب، شماره 86 چاپ شده است.
ثبت دیدگاه