معمولاً از سال 1655 به عنوان تاریخ اولین حضور آنها در آمریکا یاد می‌شود. در آن سال یک کشتی حامل مهاجران یهودی از برزیل که در آن ایام تحت سلطه‌ی پرتغال درآمده بود در بندری در رودخانه‌ی هادسن کناره گرفت و مسافران آن در پی کسب اجازه برای پیاده شدن در مستعمره‌ای شدند که شرکت هلندی هند غربی در آنجا تأسیس کرده بود، اما آنها فقط متقاضیان فروتنی نبودند که به دنبال جلب ترحم باشند. آنها به عنوان اعضای نژادی به آنجا پا نهاده بودند که در پایه‌ریزی جهان جدید نقش معتبر و مهمی داشت و لاجرم فرمانداران مستعمره ناگزیر بودند که درخواست‌های آنها را اجابت کنند. وقتی کشتی وارد شد، فردی بنام استوی وسانت بر آن ناحیه حکم می‌راند که علاقه‌ای به یهودیان نداشت و اگر بنا بود که او تصمیم‌گیرنده‌ی نهایی باشد، درها را به روی تازه‌واردان می‌بست اما نامه‌ای مورخ 26 مارس سال 1665 از دفتر مرکزی شرکت در آمستردام به دست او رسیده بود که در آن دستور داده شده بود تا به یهودیان اجازه‌ی اقامت و تجارت در مستعمرات تحت کنترل شرکت داده شود:
«چون آنها دارای سرمایه‌های عظیمی بودند و در این شرکت سرمایه‌گذاری‌های زیادی داشتند.»
طولی نکشید که یهودیان عازم لانگ آیلند، آلبانی، رود آیلند و فیلادلفیا شدند.
پس از آن فعالیت‌های چندجانبه‌ی ایشان آغاز شد و به مدد همین فعالیت‌های آنها بود که مستعمرات توانستند موجودیت خود را حفظ کنند. همان‌طور که می‌دانیم، موجودیت امروز آمریکا صرفاً به واسطه‌ی مستعمرات انگلیس در آمریکای شمالی ممکن شده است که به لطف مجموعه‌ای از شرایط مناسب و مساعد، قدرت و توانی به دست آوردند که در نهایت، به استقلال تمام و کمال آن انجامید. مستعمرات فقط در صورتی توانستند به استقلال خود دست یابند که از کمک چند شرکت ثروتمند یهودی که زیربنای اقتصاد را برای موجودیت جمهوری‌های جدید پایه‌ریزی کردند، بهره‌مند شدند. آمریکا هرگز نمی‌توانست بدون کمک یهودیان در تأمین نیازهای نظامی آنها و فراهم آوردن ابزار و ادوات جنگی، استقلال کامل خود را به دست آورد…
…معاملات بازرگانی یهودیان در طی سده‌های هفدهم و هیجدهم میلادی منبعی بود که نظام اقتصادی مستعمرات از آن تغذیه می‌شد و جان می‌گرفت. همان‌طور که همه می‌دانند، دولت انگلیس تمام مستعمرات خود را ناگزیر می‌کرد تا تمام کالاهای تولیدی مورد نیاز خود را از سرزمین مادر یعنی انگلیس، خریداری کنند. لاجرم موازنه‌ی تجاری مستعمرات همواره به ضرر آنها و به نفع سرزمین مادر بود و در ضمن، مستعمرات ناگزیر بودند به طور مستمر دارایی‌های نقدی خود را به سوی انگلیس روانه کنند و همین امر سبب می‌شد تا از منابع پولی تهی شوند، اما در آمریکا فلزات قیمتی به طور مستمر به داخل این کشور وارد می‌شد و این امر ناشی از فعالیت‌های تجاری یهودیان با آمریکای جنوبی و مرکزی بود. یهودیان مستعمرات انگلیس، روابط تجاری فعالانه‌ی خود را با جزایر هند غربی و یا برزیل حفظ کردند و همین امر سبب شد تا تراز تجاری به نفع سرزمین محل سکونت آنها متمایل شود. به این ترتیب، طلایی که در آمریکای جنوبی استخراج می‌شد، به آمریکای شمالی انتقال می‌یافت و کمک می‌کرد تا نظام اقتصادی در وضعیتی سالم و پر تحرک باقی بماند.
ثبت دیدگاه