فلسطین با نان یا بدل کاران حرفه ای در ایران

احمدعلی بلند همت
زین العابدین صدیق(1)

برای پی بردن به معنی و مفهوم واژۀ «فلسطین بانان» زحمت جست و جو به خود ندهید و وقت شریف خود را تلف نکنید. این عبارت هنوز در دایرۀالمعارف ها، فرهنگ لغات و فرهنگ واژگان سیاسی وارد نشده و در این منابع وجود ندارد.
این عبارت، چند سال پیش، برای اولین بار در یکی از جلسات برنامه ریزی و سیاست گذاری فرهنگی جمعیت حامیان آزادی قدس، از سوی یکی از برادران نازک اندیش بسیجی و اهل قلم طرح شد و بر زبان آمد. یعنی درست در وقتی که دوستان حاضر، دربارۀ چگونگی رفتار و عملکرد سوء بعضی «بدل کاران» در حوزه مباحث مربوط به موضوع «صهیونیسم» و «مسأله فلسطین» در ایران، گفت و گو و بلکه گلایه و شکوه می کردند.
* * *
البتّه از همان آغاز اشغال سرزمین اسلامی فلسطین و قدس شریف و پیدایش غدۀ سرطانی «اسرائیل» در قلب جهان اسلام، در میان برخی دولت مداران و سران بعضی کشورهای اسلامی و عربی و نیز برخی اشخاص و رهبران فلسطینی، افرادی پیدا شدند که تمام همّ و غم شان این بود که از قِبَلِ این مسأله اساسی و راهبردی امت اسلام، برای خود در عرصه سیاست یا اقتصاد، «نان» و «آب» پیدا کنند. هنوز هم کم نیستند افرادی در میان سران و رهبران برخی کشورهای اسلامی و عربی و نیز در سازمان های فلسطینی که هم چنان در پوشش این مسأله مهم عالم اسلام، به دنبال نان و نام و آب سیاسی و اقتصادی خود هستند و در این راه از هیچ خیانت، جنایت و دسیسه ای فروگذار نمی کنند. امید است در یک فرصت مناسب و مقتضی، ماهیت پلید و چهره کثیف این خائنان و جنایت کاران حقه باز عرصه سیاست برای عموم مخاطبان و علاقمندان برملا و آشکار شود.
* * *
امّا آنچه در این نوشتار منظور نظر ماست، آن دسته و تعداد از «فلسطین بانان» داخل ایران هستند که طی هشت ده سال اخیر، چون قارچ از زمین سربرآورده و جولان می دهند.
این نوشتار قصد ندارد این «فلسطین بانان» را با نام و نشان دقیق و کامل (حداقل در این شماره) معرفی کند، بلکه سعی دارد علاوه بر اخطار به آنان، به آن دسته از مسؤولان، مقامات، سازمان ها و مراکزی نیز که آن ها را مورد حمایت و پشتیبانی قرار می دهند، هشدار دهد که مراقب باشند و بیش از این به این جماعت میدان و مجال یکه تازی ندهند و دانسته یا نادانسته، خود را در جرایم این افراد شریک و سهیم نکنند.
راستی! این فلسطین بانان چه کسانی اند؟
از چه خصلت های و ویژگی هایی برخوردارند؟
عملکرد آن ها طی سال های اخیر چه بوده است؟
از کدام مشی و اصول پیروی می کنند؟
در پَسِ کدام پرده پنهانند و به بیان دقیق تر، چه ماسکی بر صورت زده اند؟
* * *
«فلسطین بانان» به قداست قدس واقفند. آن ها می دانند که مسأله فلسطین «مسأله اول بین الملل اسلامی» است. آن ها پی برده اند که آرمان مقدس آزادسازی فلسطین و قبله اوّل، در اولویت راهبرد نهضت جهانی اسلام و بیداری امت اسلامی قرار دارد. آنها دریافته اند که «صهیونیسم» بزرگترین و اصلی ترین خطری است که امت اسلامی را در عرصه سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و مهم تر از همه فرهنگی در جغرافیای منطقه و بلکه جهان تهدید می کند. آن ها از ناآگاهی، ضعف، کاستی و خلاء موجود از یک سو و صداقت و پایبندی بعضی مسؤولان، اشخاص، سازمان ها و مراکز، به اصول و آرمان های نظام اسلامی از سوی دیگر آگاهی پیدا کرده اند. این جماعت از عزّت نفس، کرامت، شرح صدر، شکیبایی و سکوت همراه با فروتنی پیش کسوتان و فعالان بی نام و نشان اهل قلم در این عرصه به خوبی باخبرند.
با این حال، این جماعت از آن جا که جز به «نان» روزگذر و لذّات آنی خود نمی اندیشند، همۀ این ضعف ها و قوت ها را «فرصت» بادآورده تلقی و ارزیابی می کنند و در پی هوای نفس، کژی و ناراستی پیشه کرده و به هر رفتاری دست می زنند و به زعم خود «گنج» برداشت و درو! می کنند.
«فلسطین بانان» گنجشک را رنگ کرده و به جای قناری به بعضی مسؤولان در بعضی نهادها و مؤسسات فروخته و پول هنگفتی به جیب زده و می زنند.
فلسطین بانان، مثل آن شیاد قصه ها و ادبیات داستانی ما، عکس مار را به تصویر می کشند و القا می کنند مار همین است که آن ها تصویر و نقاشی کرده اند نه آن که مار نوشته است.
فلسطین بانان اگرچه مدعی مبارزه با صهیونیسم هستند اما اصول و مبانی فکری صهیونیسم را نخوانده اند و درباره تعلیمات صهیونیستی مطالعه نکرده اند. با این حال، درباره این موضوع به کتاب سازی روی آورده و خط تولید کارخانه آن ها در این باب به شدّت فعال است. آن ها نسبت به اصل موضوع نه اعتقاد دارند و نه از انگیزه لازم برخوردار، و صرفاً به بهره و منفعت صنعت و تجارت خود می اندیشند. به همین دلیل، ناگزیر راه خطا و انحراف می پویند. انحراف و خطا به این معنی که تحت بهانه و پوشش شناساندن صهیونیسم و مبارزه با آن، در دام و تله صهیونیسم گرفتار می شوند. این گرفتاری نه بر جسم و مال آن ها بلکه به ایمان، شرافت و روح انسانی آن ها آسیب و صدمه می زند. زیرا با تمسک و بهره گیری از شگردهای صهیونیستی، یعنی فریب کاری، حقه بازی، تقلب، سرقت اثر و مال دیگران و …، روح، عزت و کرامت انسانی خود را به شیطان می فروشند تا در عوض آن به مقاصد آنی، زودگذر و پست خود برسند. راستی! چگونه می توان از مکارم اخلاق دوری جست و از قداست قدس و آرمان مقدس آزادی فلسطین دَم زد؟ چگونه می توان از نیرنگ، خیانت، سرقت و ده ها حقه که تنها بخشی از شگردهای صهیونی است متوسل شد و بهره گرفت و در عین حال در سنگر مبارزه علیه صهیونیسم پنهان شد؟
آری! فلسطین بانان کسانی هستند که برای رسیدن به مقاصد خود، نه فقط خود را از دایره ارزش ها و فضایل اسلامی و انسانی خارج می کنند بلکه از موقعیت و امکانات و اموال دیگران نیز سوءاستفاده می کنند. حتی فراتر از همه این ها، آن ها، همه افراد و گروه هایی را که سالیان سال بر مبنای اعتقاد، صداقت و انگیزه در این حوزه فعال هستند، بدنام و از حیثیت و آبروی آنان سوءاستفاده می کنند. مهم تر این که، آن ها هرگو نه تلاش و حرکت فرهنگی، آموزشی و علمی در این حوزه را ملکوک و مشکوک جلوه می دهند و سبب شک و شبهه و حتی یأس در میان بعضی مقامات و دستگاه های ذی ربط می شوند.
این همه تنها گوشه ای ناچیز از هزینه ها و خساراتی است که جامعه اسلامی ما به دلیل فرصت طلبی مشتی دَغَل کار می پردازد.
فلسطین بانان طی سال های اخیر از طریق برخی لابی ها و افراد شریک یا اشخاص فریب خورده در بعضی سازمان ها و مراکز، توانسته اند پول های هنگفتی به جیب بزنند.
فلسطین بانان با سَرهم بندی، مونتاژ و حتی سرقت آثار دیگران به تولید محصولات فرهنگی سبک، سطحی و کم مایه دست می زنند. آن ها به این حد نیز بسنده نکرده، بلکه این محصولات را از طریق نفوذی ها و شریکان خود و در نهایتِ فریب کاری به بعضی از نهادها، سازمان ها و مراکز رسمی کشور قالب می کنند و از این راه صدها میلیون پول بی زبان بیت المال را به غارت می برند.
فلسطین بانان طی این سال ها، طرح های به اصطلاح فرهنگی متعددی را از طریق شریکان و لابی های خود به بعضی مسؤولان دستگاه های رسمی کشور قالب کرده و فروخته اند که نه تنها خارج از توان و تخصص آنها بلکه فاقد هرگونه اعتبار و ارزش محتوایی و علمی بوده است. متأسفانه حتی بعضی از طرح ها و یا تولیدات یادشده آرم و نام و نشان بعضی سازمان ها و مراکز رسمی و معتبر کشور را به همراه دارند.
فلسطین بانان از سرقت آثار و محصولات فرهنگی دیگران نیز شرم ندارند؛ آن چنان که، طی چند سال اخیر اعتراض و شکایت صاحبان آثاری که مورد دستبرد و سرقت فلسطین بانان قرار گرفته نیز نتوانسته مانع این شیوه و حرکت ناپسند و مذموم آن ها شود. پاره ای سهل انگاری ها، بی دقتی ها، و کم توجهی ها از سوی برخی دست اندرکاران در بعضی وزارتخانه ها و مؤسسات، حتی موجب شده که فلسطین بانان از محصولات، نام و سربرگ رسمی بعضی سازمان های مردم نهاد شناخته شده و معتبر، در این حوزه در مسیر اغراض سودجویانه خود سوءاستفاده کنند.
در اوج جریان فتنه سال 1388 و به خصوص پس از ماجرای فضاحت بار روز جهانی قدس آن سال و شعار «نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران» که سران فتنه و اصلاحات به آسانی از کنار آن عبور کردند و حتی درصدد توجیه آن برآمدند. متأسفانه، بعضی فلسطین بانان دست در دست و دوش به دوش «رئیس کمیتۀ صیانت از آرا» که نقش اساسی و اصلی در کلید زدن آتش فتنه پس از انتخابات داشت، حرکت کردند.
آن ها در همان زمان در یکی از جلسات «مجمع فعالان حامی قدس» اوضاع و شرایط را به گونه ای رقم زدند که رئیس کمیته صیانت از آرا با اکثریت قریب به اتفاق آرا به عنوان رئیس این مجمع انتخاب شود. این رویداد اگرچه در انظار عمومی و در سطح رسانه ها مطرح نشد و بازتاب پیدا نکرد اما اصل ماجرا به خوبی از ماهیت این جماعت پرده بر می دارد.
چگونه می توان حامی آرمان آزادی فلسطین و قدس و مدعی مبارزه و مقابله با صهیونیسم بود و در عین حال با اساس، اصول و معیارهای نظام اسلامی بازی کرد؟
آیا غیر از این است که امام و انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی آرمان آزادی قدس را در جهان امروز احیا کرد و پایگاه های صهیونیسم را در ایران برچید و امت اسلامی را در خط مقدم نبرد در برابر با اشغالگران صهیونیست قرار داد. کیست نداند که این بیرق بلند امروز در دست باکفایت فرزند خلف و صالح همان امام قرار دارد؟
کیست نداند که نظام جمهوری اسلامی و امت اسلامی ایران به صرف رودررویی با امپراتور جهانی صهیونیسم و غده سرطانی اسرائیل و نیز حمایت و دفاع از آرمان آزادی سازی سراسر فلسطین تاکنون هزینه های بسیار سنگینی پرداخت کرده و می کند؟ بنابراین چگونه می توان هم از آرمان قدس دم زد و هم در برابر فضاحت روز جهانی قدس سال 88 سکوت مرموز و معنادار کرد و هم با بعضی از سران آن جریان در تقابل با خط امام و رهبری پالوده خورد و هم چنان از نام فلسطین، و امام در مسیر مقاصد خود سود برد؟
آری فلسطین بانان هم چنان تحت پوشش های مختلف در ایران یکه تازی می کنند و پول های هنگفتی به جیب می زنند. آن ها طی این سال ها، در عرصه بدل کاری آن چنان حرفه ای شده و حرفه ای عمل می کنند که برخی خوبان را نیز در بعضی مؤسسات فرهنگی و نهادهای قانونگذاری و مراکز تصمیم گیری، فریب داده و از آن ها سوءاستفاده کرده اند.
با این همه، آن چه بیش از هرچیز نگران کننده و حائز اهمیت است، قداست و جایگاه مسأله قدس در راهبرد امت اسلامی و نهضت جهانی اسلام است که بازیچه مقاصد سودجویانه این جماعت معلوم الحال قرار گرفته است و نیز آبرو، حیثیت و اعتبار اشخاص و تشکل های مردمی معتقد و مخلص و فعال فرهنگی است که سالیان سال در این عرصه مشغول فعالیت هستند و متأسفانه با این پدیده مواجه اند.
این جماعت حقه باز، دغل کار، نیرنگ باز و در عین حال ظاهرالصلاح و فریب کار نه تنها همه چیز را در مسیر مقاصد دنیایی خود به بازی گرفته اند بلکه عملاً هر حرکت سالم و باانگیزه را نیز ملکوک جلوه می دهند و سهو و خطای مسؤولان و مقامات ذی ربط در عرصه سیاست گذاری، و برنامه ریزی را سبب می شوند. (2)
جا دارد جمعیت حامیان آزادی قدس به عنوان یک سازمان مردم نهاد فعال، با سابقه و مورد وثوق و اطمینان مقامات عالیه نظام اسلامی با بررسی و پی گیری این پدیده ناپسند، از باب امر به معروف و نهی از منکر، این نوشتار را در قالب یک تذکر چاپ و منتشر کند تا سره از ناسره بازشناخته شده و فلسطین بانان یادشده نان و نام خود را در جایی دیگر جست و جو و تعقیب کنند تا ناگزیر نشویم در آینده آن ها را با نام و نشان به طور صریح افشا کنیم.
ای مگس عرصه سیمرغ نه جولانگه توست
عرض خود می بری و زحمت ما می داری

پاورقی:
1 ـ از اعضای جمعیت حامیان آزادی قدس شریف.
2 ـ مناسب و بلکه لازم است این هشدار بسیار مهم به مقامات و مسؤولان برخی مراکز، سازمان ها، وزارتخانه ها و نهادها، از جمله: نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی، دبیرخانه کنفرانس بین المللی حمایت از انتفاضه مردم فلسطین (وابسته به مجلس شورای اسلامی)، کمیته حمایت از انقلاب اسلامی مردم فلسطین (وابسته به ریاست جمهوری)، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، به ویژه معاونت محترم فرهنگی آن وزارتخانه، سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، وزارت امور خارجه، سازمان تبلیغات اسلامی، به ویژه معاونت محترم پژوهشی و آموزشی و نیز معاونت محترم فرهنگی و تبلیغ آن سازمان و … به طور صریح و جدّی یادآوری شود.