من راجع به حضرت صديقه ـ سلام الله عليها ـ خودم را قاصر میدانم كه ذكرى بكنم، فقط اكتفا میكنم به يك روايت كه در كافى شريفه است و با سند معتبر نقل شده است و آن روايت اين است كه حضرت صادق ـ سلام الله عليه ـ میفرمايد: فاطمه ـ سلام الله عليها بعد از پدرش 75 روز زنده بودند در اين دنيا، بودند و حزن و شدت بر ايشان غلبه داشت و جبرئيل امين می آمد خدمت ايشان و به ايشان تعزيت عرض میكرد و مسائلى از آينده نقل میكرد. ظاهر روايت اين است كه در اين 75 روز مراوده اى بوده است؛ يعنى، رفت و آمد جبرئيل زياد بوده است و گمان ندارم كه غير از طبقه اول از انبياى عظام درباره كسى اين طور وارد شده باشد كه در ظرف 75 روز جبرئيل امين رفت و آمد داشته است و مسائل را در آتيه اى كه واقع می شده است، مسائل را ذكر كرده است و آنچه كه به ذريه او میرسيده است در آتيه، ذكر كرده است و حضرت امير هم آنها را نوشته است، كاتب وحى بوده است حضرت امير، همان طورى كه كاتب وحى رسول خدا بوده است ـ و البته آن وحى به معناى آوردن احكام، تمام شد به رفتن رسول اكرم ـ كاتب وحى حضرت صديقه در اين 75 روز بوده است.
(…)
من اين شرافت و فضيلت را از همه فضايلى كه براى حضرت زهرا ذكر كرده اند ـ با اينكه آنها هم فضايل بزرگى است ـ اين فضيلت را من بالاتر از همه میدانم كه براى غير انبيا ـ عليهم السلام ـ آن هم نه همه انبيا، براى طبقه بالاى انبيا ـ عليهم السلام ـ و بعض از اوليايى كه در رتبه آنها هست، براى كس ديگر حاصل نشده. و با اين تعبيرى كه مراوده داشته است جبرئيل در اين هفتاد و چند روز، براى هيچ كس تاكنون واقع نشده و اين از فضايلى است كه از مختصات حضرت صديقه ـ سلام الله عليها ـ است.
صحیفه امام خمینی (ره)- جلد 20
11 اسفند 1364/ 20 جمادى الثانى 1406
ثبت دیدگاه