زينب كبرى يك نمونه برجسته تاريخ است كه عظمت حضور يك زن را در يكى از مهمترين مسائل تاريخ نشان مي‌دهد. اينكه گفته مي‌شود در عاشورا، در حادثه كربلا، خون بر شمشير پيروز شد ـ كه واقعاً پيروز شد ـ عامل اين پيروزى، حضرت زينب بود؛ والّا خون در كربلا تمام شد. حادثه نظامى با شكست ظاهرى نيروهاى حق در عرصه عاشورا به پايان رسيد؛ اما آن چيزى كه موجب شد اين شكست نظامىِ ظاهرى، تبديل به يك پيروزى قطعىِ دائمى شود، عبارت بود از منش زينب كبرى؛ نقشى كه حضرت زينب بر عهده گرفت؛ اين خيلى چيز مهمى است. اين حادثه نشان داد كه زن در حاشيه تاريخ نيست؛ زن در متن حوادث مهم تاريخى قرار دارد. قرآن هم در موارد متعددى به اين نكته ناطق است؛ ليكن اين مربوط به تاريخ نزديك است، مربوط به امم گذشته نيست؛ يك حادثه زنده و ملموس است كه انسان زينب كبرى را مشاهده مي‌كند كه با يك عظمت خيره‌كننده و درخشنده‌اى در عرصه ظاهر مي‌شود؛ كارى مي‌كند كه دشمنى كه به حسب ظاهر در كارزار نظامى پيروز شده است و مخالفين خود را قلع و قمع كرده است و بر تخت پيروزى تكيه زده است، در مقر قدرت خود، در كاخ رياست خود، تحقير و ذليل شود؛ داغ ننگ ابدى را به پيشانى او مي‌زند و پيروزى او را تبديل مي‌كند به يك شكست؛ اين كارِ زينب كبرى است. زينب (سلام اللَّه عليها) نشان داد كه مي‌توان حجب و عفاف زنانه را تبديل كرد به عزت مجاهدانه، به يك جهاد بزرگ.
آنچه كه از بيانات زينب كبرى باقى مانده است و امروز در دسترس ماست، عظمت حركت زينب كبرى را نشان مي‌دهد.
او زن تاريخ است؛ اين زن، ديگر ضعيفه نيست. نمي‌شود زن را ضعيفه دانست. اين جوهر زنانه مؤمن، اينجور خودش را در شرائط دشوار نشان مي‌دهد. اين زن است كه الگوست؛ الگو براى همه مردان بزرگ عالم و زنان بزرگ عالم. انقلاب نبوى و انقلاب علوى را آسيب‌شناسى مي‌كند؛ مي‌گويد شماها نتوانستيد در فتنه، حق را تشخيص بدهيد؛ نتوانستيد به وظيفه‌تان عمل كنيد؛ نتيجه اين شد كه جگرگوشه پيغمبر سرش بر روى نيزه رفت. عظمت زينب را اينجا مي‌شود فهميد.
بیانات حضرت آیت‌الله العظمی سیّدعلی حسینی خامنه‌ای
1389/2/1
ثبت دیدگاه