گفتني است كه شبيخون تبليغاتي و سياسي و ديپلماتيك اسرائيل عليه دولت سوئد نشان از روابط تيره ميان دو حكومت مي باشد، زيرا جانبداري سوئد از جهان عرب و فلسطين در چند سال اخير، همچنين ايجاد موانع در مسير دولت اسرائيل و سازمان هاي بين المللي يهود به علت پيشگيري از ايجاد يك لابي قدرتمند يهودي در كشورهاي اسكانديناوي، بارها به مرحله اجرا و نمايش رسيده است و مظاهر گوناگون آن را شاهد بوده ايم. به عنوان نمونه در ماه آوريل سال 2002 و پس از آن كه رژيم صهيونيستي، كشتارهاي وحشيانة خود در شهرهاي كرانه باختري (از جمله كشتار در اردوگاه «جنين») را به انجام رساند، خانم «آنا ليندا» وزير خارجه وقت سوئد انتقادات جدي و سنگيني عليه آمريكا و اسرائيل در رسانهها و مجامع بين المللي مطرح كرد. او همچنين كتابي در مورد دين اسلام به زبان سوئدي را به چاپ رساند و به دست خود نسخه هاي آن را در مركز تبليغات شهر استكهلم ميان مردم توزيع كرد. وي در همين راستا تلاش گسترده اي براي شناسايي فرهنگ و تمدن اسلامي مردم سوئد و دفاع از حقوق عرب هاي مسلمان در فلسطين اشغالي را عهده دار شد. در پي اين تلاش ها، خانم ليندا در سال 2003 توسط ضربات چاقوي فردي ناشناس ترور شد و در واقع خون خود را به بهاي حمايت از حقوق انسان و دفاع از مردم بي پناه فلسطين پرداخت.
ماه نوامبر سال 2004 نيز، هنگامي كه يك بانوي هنرمند و جهادي فلسطيني به نام «هنادي رادات» نمايشگاه آثار هنري خود را در شهر استكهلم بر پا كرد، سفير رژيم صهيونيستي به نمايندگي از دولت خود، تلاش فراواني براي نابود ساختن آثار و تعطيل كردن نمايشگاه كرد، ولي خواسته اش مورد تأييد دولت سوئد قرار نگرفت و بار ديگر روابط آنان، دچار بحران شد. روابط سياسي و ديپلماتيك رژيم اشغالگر قدس و دولت سوئد، به همين ترتيب همواره در حالت فراز و نشيب بوده و در سال هاي اخير نمونه هاي بسياري از شرايط بحراني بين آن ها رخ نموده است كه شرح همه آن ها بدون شك در حوصله اين يادداشت نخواهد بود. تنها در سال 2006 چندين بار خشم و نارضايتي رژيم اسرائيل به خاطر اقدامات سوئد بر انگيخته شد. يك نمونه آن انصراف و نيروي دريايي سوئد به دستور دولت اين كشور از شركت در «مانور نظامي نيروهاي چند مليتي حافظ صلح» است كه در ماه مي در ايتاليا برگزار شد و دو خلبان اسرائيلي هم در آن شركت داشتند. دليل اين رويداد نيز بحراني شدن روابط دو دولت در آوريل همان سال بود. چرا كه پس از انتشار خبري پيرامون موافقت استكهلم با استقبال از يك هيئت بلند پايه فلسطيني تحت فرماندهي و رياست جنبش حماس، دولت اسرائيل، نسبت به دادن رواديد به اين هيئت واكنش نشان داد و اعتزاض رسمي خود را به سفير سوئد در فلسطين اشغالي ارائه كرد. سبب خشم اسرائيلي ها اين بود كه جنبش مقاومت اسلامي حماس در ژانويه همان سال، پس از پيروزي در انتخابات قانوني فلسطين، به طور رسمي و قانوني كابينه تشكيل داد و اين هيئت نيز متشكل از چند تن از وزيران دولت قانوني حماس بود.
در همان سال، پس از پايان جنگ اسرائيل با لبنان، كشور سوئد با همكاري دولت لبنان و سازمان ملل متحد، يك كنفرانس بين المللي پيرامون لبنان و براي جمعآوري كمك هاي انسان دوستانه بر پا كرد. اين كنفرانس نيز مورد انتقاد شديد سازمان بين المللي يهودي «مركز سيمون ويزنتال شيمون صموئل» قرار گرفت. اين مركز، سوئد را به «منفعت انديشي» و «هم پيماني» عليه اسرائيل متهم كرد. و دربيانيه اي كه «مركز سيمون ويزنتال» صادر كرد، حضور 60 كشور و آژانس كمك رساني و سازمان غير دولتي كه در 31 آگوست 2006 به استكهلم به همين منظور دعوت شده بودند يك جريان سازي نژادپرستانه به شمار آورد و از اين كه دولت اسرائيل و سازمان هاي بين المللي يهودي به اين كنفرانس دعوت نشده بودند، ابراز تأسف كرد.
اين گونه اعتراضات و برخوردهاي تهاجمي رژيم صهيونيستي عليه سوئد، مي تواند بخشي از تلاش هاي هدفمند اسرائيل در راستاي ايجاد نفرت و بيزاري از دولت سوئد ميان اقليت هاي يهودي اين كشور و تشويق آن ها به مهاجرت به فلسطين اشغالي باشد. البته گمان قوي تري نيز وجود دارد كه ايجاد نفرت در ميان اقليت هاي يهودي سوئد را تأييد مي كند، ولي هدف آن را، ايجاد موج بيداري و اعتراض در ميان اقليت ها و زمينه سازي براي ايجاد يك لابي قدرتمند يهودي در كشورهاي اسكانديناوي برمي شمارند.
با توجه به فعاليت هاي گسترده فلسطيني هاي مسلمان در سوئد و موفقيت هاي فرهنگي و رسانه اي آنان، از قبيل برگزاري مراسم ويژه «روز جهاني فلسطين» و «برپايي سالگرد شصت سال اشغال فلسطين» و همچنين تأكيد بر قدرت طلبي و نيرنگ بازي رژيم صهيونيستي، مي توان حدس و گمان اخير را به حقيقت نزديك تر دانست.
نويسنده: ابراهيم خطاب
مترجم: اصغر علي كرمي
ثبت دیدگاه