امام باقر (ع) فرمود:
لَمّا قُتِلَ جَدِّيَ الْحُسَيْنُ ضَجَّتِ الْمَلَائِكَةُ إِلَى اللهِ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ بِالْبُكَاءِ وَ النَّحِيبِ وَ قَالُوا: إِلَهَنَا وَ سَيِّدَنَا، أَ تَغْفُلُ عَمَّنْ قَتَلَ صَفْوَتَكَ وَ ابْنَ صَفْوَتِكَ وَ خِيَرَتَكَ مِنْ خَلْقِكَ؟ فَأَوْحَى اللهُ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ إِلَيْهِمْ: قِرُّوا مَلَائِكَتِي! فَوَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَأَنْتَقِمَنَّ مِنْهُمْ وَ لَوْ بَعْدَ حِينٍ. ثُمَّ كَشَفَ اللهُ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ عَنِ الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ (ع) لِلْمَلَائِكَةِ؛ فَسُرَّتِ الْمَلَائِكَةُ بِذلِك، فَإِذَا أَحَدُهُمْ قَائِمٌ يُصَلِّي، فَقَالَ اللهُ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ: بِذلِكَ الْقَائِمِ أَنْتَقِمُ مِنْهُم.
هنگامی که جدّم حسین (ع) کشته شد، فرشتگان با گریه و ناله و فریاد، به درگاه خداوند ضجّه زدند و عرض کردند: خدای ما! آقای ما! آیا از کسانی که حسین را کشتند، چشم می‌پوشی؟ مگر او برگزیده تو و پسر برگزیده‌ات نیست؟ مگر او بهترین و گرامی‌ترین آفریده‌ات نیست؟
در پی این شکایت و شکوه، خداوند به فرشتگان چنین وحی فرمود: ای فرشتگان من آرام گیرید! به عزّت و جلال خویش سوگند می‌خورم که بی‌تردید از ایشان انتقام خواهم گرفت، هر چند پس از گذشت روزگاران باشد.
سپس خداوند، امامان از فرزندان حسین را به فرشتگان نمایاند. آنان با دیدن امامان، مسرور و شادمان گشتند. در آن میان یکی از ایشان ایستاده بود و نماز می‌گزارد. خداوند فرمود: به وسیله او از دشمنان انتقام می‌گیرم.
03 دی 1392 - 12:34
شناسه : 1951
بازدید 207
هنگامی که جدّم حسین (ع) کشته شد، فرشتگان با گریه و ناله و فریاد، به درگاه خداوند ضجّه زدند و عرض کردند: خدای ما! آقای ما! آیا از کسانی که حسین را کشتند، چشم می‌پوشی؟ مگر او برگزیده تو و پسر برگزیده‌ات نیست؟ مگر او بهترین و گرامی‌ترین آفریده‌ات نیست؟
ارسال توسط : ادمین
ثبت دیدگاه